Meczet Ilyas Bey

Meczet İlyas Bey to meczet należący do okresu Księstw Anatolijskich, położony we wsi Balat, obok ruin Miletu, w dystrykcie Didim w prowincji Aydın. Jest częścią İlyas Bey Kulliye.

Jego budowę rozpoczęto na polecenie Ilyasa Beya, ostatniego władcy Menteşeoğulları, w maju-czerwcu 1404 roku. Znany jest również jako „Meczet Koca i Meczet Cuma”. Jest częścią İlyas Bey Kulliye, na którą składają się budowle takie jak meczet, medresa, jadłodajnia, podwójna łaźnia i bazar. Do jego budowy użyto bloków marmuru, z których większość została przerobiona i umieszczona na ścianach. Jest to jedno z wiodących dzieł anatolijskiej architektury tureckiej z oryginalną architekturą, projektem elewacji i dekoracjami.

Meczet został odrestaurowany wraz z innymi strukturami kompleksu w latach 2007-2012. Ten projekt renowacji otrzymał nagrodę w kategorii „naprawa i ochrona zabytków” od Europa Nostra, której misją jest ochrona europejskiego dziedzictwa kulturowego.

Historia

Balat, który został zbudowany na starożytnym mieście Milet, dołączył do Księstwa Menteşe w drugiej połowie XIII wieku i Imperium Osmańskiego w 1391 roku, ale Timur, który zwyciężył z Turkami w wojnie w Ankarze, oddał swoje ziemie z powrotem do Księstwo Menteşe, podobnie jak inne beje anatolijskie. Menteşeoğlu Bey İlyas rozpoczął budowę meczetu İlyas Bey w maju-czerwcu 1404 roku, kiedy po dwunastu latach ponownie został głową księstwa.

Konstrukcję, która została uszkodzona w wyniku silnego trzęsienia ziemi, które miało miejsce w kotlinie Büyük Menderes w latach 90. płytki faliste. Meczet częściowo przeszedł drobne naprawy po trzęsieniu ziemi w 1955 roku. Został odrestaurowany w wyniku projektu renowacji architekta Cengiza Kabaoğlu zainicjowanego przez zakład przemysłowy Söktaş w latach 2007-2012.

Architektura

Meczet İlyas Bey, który nie ma narteksu, znajduje się na południu dziedzińca z fontanną otoczoną medresami z trzech stron. 18,17m. X 18,27 m. Planowana na planie kwadratu konstrukcja o wymiarach nakryta jest kopułą, przez którą przechodzą squinches wypełnione muqarnami. Kopuła ma 14 m. na ośmiokątnym krążku. ma średnicę; Prawdopodobnie pokryto go dachówką podczas remontu w 1905 roku.

Wejście do budynku od strony północnej. Na fasadzie tej znajduje się ostrołukowa wnęka portalowa; Wewnątrz niszy znajdują się trzy niskołukowe otwory wsparte na dwóch kolumnach. Na pozostałych trzech elewacjach znajdują się dwa podwójne okna z żelaznymi kratami u dołu i kratami gipsowymi u góry.

Wspaniały marmurowy mihrab naprzeciwko wejścia otoczony jest stalaktytową obwódką, a pośrednią powierzchnię zdobią inskrypcje i geometryczne motywy kwiatowe. Ma 7,37 m wysokości i 5,12 m szerokości.

Ściany budynku pokryte są marmurem wewnątrz i na zewnątrz. Minaret, który znajduje się w północno-zachodnim narożniku i do którego wejście prowadzą okrągłe łukowate drzwi w harimie, został zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 1955 roku.